Momenty przełomowe w historii naszej firmy

1872

Rok po założeniu Cesarstwa Niemieckiego oba przedsiębiorstwa przenoszą się z zamku w Wetter do Doliny Ruhry. Nowa lokalizacja zakładu, bezpośrednio nad rzeką i obok dworca, stwarza Stuckenholzowi (zdjęcie) i zakładom Mechanische Werkstätte doskonałe miejsce do rozwoju, zapewniając również połączenia komunikacyjne. Właśnie w tym miejscu do dziś znajduje się firma Demag Cranes & Components.

1873

Na Światowej Wystawie w Wiedniu ogromne wrażenie wywierają produkty trzech poprzedników firmy Demag: firma Duisburger Maschinenbau AG prezentuje wciągniki, łańcuchy i suwnice. Zakłady Mechanische Werkstätte, które w międzyczasie zmieniają nazwę na Maschinenbauanstalt AG, prezentują młot parowy, a z kolei Ludwig Stuckenholz - suwnicę pomostową z napędem parowym i wciągnik linowy (zdjęcie).

1880

W trakcie budowy tunelu Św. Gotarda w Szwajcarii (zdjęcie: otwarcie) zastosowano wiertnice do skał firmy Duisburger Maschinenbau AG. W litym granicie Alp urządzenia te przewiercają od czterech do pięciu metrów dziennie. W tych latach fabryka z Duisburga staje się specjalistą w drążeniu tuneli i górnictwie.

1887

W Stuckenholz Rudolph Bredt opracowuje dla stoczni Blohm & Voss w Hamburgu pierwszy na świecie żuraw z napędem elektrycznym. Żuraw obrotowy może podnieść do 150 ton; ma wysokość 31 metrów i zasięg 19,3 metra od osi obrotu do haka. Kolos ten jest napędzany silnikiem parowym o mocy 45 KM i 80 obr./min. Na arenie międzynarodowej żurawie obrotowe Bredts wkrótce zyskują uznanie głównie za „wysoki poziom zaawansowania inżynieryjnego”. Również w 1887 roku Bredt dokonał kolejnego przełomu, opracowując pierwszą suwnicę pomostową z napędem elektrycznym. (Zdjęcie: Archiwum Miejskie w Wetter)

1893

Firma Ludwig Stuckenholz publikuje pierwszy na świecie katalog suwnic. Na ponad 80 stronach przedsiębiorstwo prezentuje szeroką gamę „typów suwnic” z dużą ilością szczegółów. Katalog pełni nie tylko funkcję wsparcia dla klientów, lecz także ma za zadanie chronić prawa autorskie Stuckenholza. (Zdjęcie: Archiwum Miejskie w Wetter)

1896

Wilhelm de Fries (zdjęcie) zakłada czwartego poprzednika firmy Demag w Benrath koło Düsseldorfu: Fabrykę Maszyn w Benrath. Młoda wówczas firma po raz pierwszy opracowuje suwnicę pomostową z kilkoma oddzielnymi napędami elektrycznymi i konstruuje solidne, elektryczne żurawie portowe. Wraz z Fabryką Maszyn w Benrath wyrasta Stuckenholzowi poważna konkurencja.

1899

Wolfgang Reuter (zdjęcie z 1938 roku) zostaje następcą Rudolpha Bredta, przejmując stery firmy Ludwig Stuckenholz w Wetter. Inżynier pracuje dla producenta suwnic od 1888 roku, ukończywszy wcześniej studia w fińskich Helsinkach. Wolfgang Reuter jest kluczową postacią późniejszego założenia Deutsche Maschinenfabrik Demag (Niemieckiej Fabryki Maszyn Demag).

1906

Firmy Märkische Maschinenbauanstalt i Ludwig Stuckenholz łączą się, tworząc Märkische Maschinenbauanstalt Ludwig Stuckenholz AG. Dzięki tunelowi pod ulicą zostaje utworzone bezpośrednie połączenie. Nowa firma, kierowana przez Wolfganga Reutera, ma w swoim asortymencie wiele różnych ofert: suwnice i wciągniki, stalownie i walcownie, silniki parowe i gazowe, młoty i prasy (zdjęcie).

1906

Przedsiębiorstwo Märkische Maschinenbauanstalt Stuckenholz AG rozpoczyna budowę mieszkań zakładowych na wniesieniu nad miastem. Osiedle „Stuckenholzhöhe” (zdjęcie) składa się z wzorowych, wielorodzinnych domów z dużymi, wspólnymi ogrodami. Firma kompleksowo zabezpiecza kilkuset swoich pracowników funduszami zdrowotnymi i zasiłkowymi.

1908

Benrather Maschinenfabrik dostarcza pływający żuraw o wysokości ponad czterdziestu metrów do północnoirlandzkiej stoczni Harland & Wolff. Gigantyczny żuraw może udźwignąć do 150 ton i służy do budowy luksusowych statków linii White Star: „Olympic” (zdjęcie), „Gigantic” oraz słynnego, i jak się z czasem okazało, pechowego statku „Titanic”. (Zdjęcie: Niemiecki Związek Titanica; 1997 r.)

1910

Główni konkurenci z branży suwnic i wciągników jak również konstrukcji zakładów metalurgicznych łączą się, tworząc Deutsche Maschinenfabrik AG. Siłą napędową jest kierowana przez Wolfganga Reutera spółka Märkische Maschinenbauanstalt Stuckenholz AG, pozostali dwaj partnerzy to firma Duisburger Maschinenbau oraz die Benrather Maschinenfabrik. Wkrótce telegraficzny skrót „Demag” staje się marką.

1911

Dyrektor generalny przenosi się wraz ze swoim personelem administracyjnym z Wetter do Duisburga. Właśnie tam powstaje centrum administracyjne firmy Deutsche Maschinenfabrik (zdjęcie). W opustoszałych pomieszczeniach w Wetter powstaje fabryka wciągników elektrycznych. Deutsche Maschinenfabrik utrzymuje tutaj również centralną odlewnię i produkuje magnesy obciążeniowe, przekładnie i suwnice pomostowe.

1912

Na rynku pojawia się pierwszy napędzany elektrycznie wciągnik firmy Deutsche Maschinenfabrik. Konstrukcja opiera się o starsze modele poprzednich firm z Benrath i Duisburgu, lecz zamiast łańcucha używa liny oraz przekładni obiegowej. Koncern reklamuje wciągniki elektryczne o udźwigu do 5 000 kg jako „nowy typ mniejszego wciągnika”.

1913

Firma Deutsche Maschinenfabrik dostarcza największy na świecie żuraw do firmy przewozowej Reederei Blohm & Voss w Hamburgu. Ten potężny żuraw stoczniowy mógł podnieść nawet 250t ładunku i był skonstruowany jako żuraw ze zmiennym wysięgiem i przeciwwagą. Dzięki temu jego wysokość można było powiększać o kolejne 22 metry do aż 66 metrów.

1914 - 1918

Podczas I wojny światowej wielu pracowników firmy Deutsche Maschinenfabrik służy na wojnie. Ich miejsce na produkcji zajmuje coraz więcej kobiet i uczniów. Koncern zostaje włączony w gospodarkę wojenną Rzeszy Niemieckiej. Nie tylko zaopatruje firmy zbrojeniowe, ale również sam produkuje broń, taką jak sztylety, moździerze, granaty.(Zdjęcie: Niemieckie Muzeum Historyczne)

1921

Firma Deutsche Maschinenfabrik organizuje w Wetter warsztat czeladniczy. Również w dwóch pozostałych zakładach koncern szkoli swoje młode kadry. Za pomocą złożonej procedury najpierw wybierani są najzdolniejsi kandydaci, którzy są następnie intensywnie przyuczani do zawodu przez kilka lat. Po dziś dzień doskonałe wyszkolenie jest jednym z fundamentów sukcesu firmy Demag.

1923

Okupacja Zagłębia Ruhry i inflacja znacznie obciążają zakłady w Wetter, Duisburgu i Benrath. Gdy dewaluacja waluty nabiera tempa, firma Deutsche Maschinenfabrik emituje własne awaryjne pieniądze. Pracownicy otrzymują wynagrodzenie w postaci bonów, które mogą wymieniać w bankach. Wprowadzenie tzw. rentenmarki kończy inflację późną jesienią 1923 roku.(Zdjęcie: Archiwum Miejskie w Wetter)

1924

W stabilnych latach Republiki Weimarskiej firma Deutsche Maschinenfabrik rozwijała się poprzez przejęcia i inwestycje. Firmy, z którymi się łączy to między innymi zakłady Berliner Motorenhersteller Carl Flohr, fabryka maszyn Maschinenfabrik w Rybniku na Górnym Śląsku, firma Schiess AG oraz zakłady Defries, oba z Düsseldorfu, jak również zakłady Maschinenbau AG Tigler z Duisburgu. Z tego względu koncern jest także nazywany „Dziełami zebranymi Reutersa”.

1925

Firma Deutsche Maschinenfabrik prezentuje elektryczny wciągnik linowy N. Model drugiej generacji jest prostszy, mniejszy i bezpieczniejszy od poprzedników, a jako napędu użyto w nim silnika z wirnikiem przesuwnym. Sukces jest ogromny: na początku lat 30. we wszystkich uprzemysłowionych krajach na całym świecie sprzedano ponad 40 000 elektrycznych wysokoobrotowych wciągników. W celu zapewnienia produkcji seryjnej w Wetter buduje się nową halę produkcyjną.

1926

Deutsche Maschinenfabrik uzgadnia z Vereinigte Stahlwerke podział obszarów wpływów. Wspólnie zostaje założona nowa spółka Demag AG, która łączy całą działalność inżynieryjną obu partnerów. Oznacza to, że zakład inżynieryjny Thyssen w Mülheim an der Ruhr trafia również do Demag. W zamian Deutsche Maschinenfabrik oddaje całą produkcję stali firmie Vereinigte Stahlwerke.

1929

Demag wprowadza na rynek elektryczny wciągnik linowy Model K. Wciągnik stożkowy jest mniejszy i mocniejszy niż starszy wciągnik N i przez dziesięciolecia będzie klasykiem. Po zamknięciu odlewni w Wetter Demag koncentruje się na produkcji wciągników linowych, suwnic i magnesów ładunkowych.

1930

W czasach światowego kryzysu gospodarczego firma Demag konstruuje nowy mały wciągnik: Pierwsze wciągarki podwójne są dostępne na rynku w trzech rozmiarach o nośności do 500 kilogramów i są początkowo przeznaczone do użytku w rolnictwie. Produkowane w Wetter wciągarki podwójne wkrótce znajdują zastosowanie również w przemyśle, np. do transportu worków, skrzyń czy mięsa. (Zdjęcie: Niemieckie Muzeum Historyczne)

1930

Demag dostarcza stalową konstrukcję do najwyższego budynku w Europie: „Boerentoren”, wieży rolniczej, którą stowarzyszenie bankowe zbudowało z okazji światowej wystawy w Antwerpii. W latach światowego kryzysu gospodarczego, dzięki dużym zamówieniom z zagranicy Grupa radzi sobie lepiej niż inni producenci. Okresami eksport stanowi ponad 80 procent sprzedaży firmy Demag.

1934

Demag kupuje spółkę akcyjną zajmującą się przemysłem żelaznym i budową mostów, dawny Caspar Harkort z Duisburga, i włącza ją do Grupy jako „oddział Harkort”. W 1934 roku firma Demag konstruuje duży most przez Ren łączący dzielnice Duisburga Rheinhausen z Hochfeld (zdjęcie). Po zakończeniu światowego kryzysu gospodarczego budowa dużych mostów staje się ważnym filarem działalności Demaga.

1936

Demag zrywa związki z Vereinigte Stahlwerke i tym samym staje się największym niezależnym koncernem w dziedzinie konstrukcji maszyn w Niemczech (zdjęcie: hala budowy suwnic w Wetter). Firma odnosi sukcesy w kraju i za granicą i rozwija się poprzez przejmowanie innych firm: na przykład oddziału Lauchhammer firmy Mitteldeutsche Stahlwerke oraz Norddeutsche Maschinenfabrik Nomag.

1937

Firma Demag prezentuje się we własnym pawilonie na cesarskiej wystawie „Schaffendes Volk” w Düsseldorfie (zdjęcie). Podobnie jak inne duże firmy, koncern jest ściśle zaangażowany w narodowosocjalistyczny system gospodarczy i proces zbrojeń. Na zlecenie Wehrmachtu zakład Wetter buduje pojazd półgąsienicowy „Sonderkraftfahrzeug 10” D7.(Zdjęcie: Archiwum Miejskie w Düsseldorf)

1937

W Düsseldorf-Benrath firma Demag wznosi obok istniejącego zakładu produkcji suwnic nowy zakład produkcyjny. Fabryka koparek Demag korzysta z boomu w branży budowlanej. W Duisburg-Hamborn, niedawno przejęta północnoniemiecka fabryka maszyn Nomag staje się fabryką chwytaków Demag.

1938

Założenie Demag Zug GmbH z siedzibą w Wetter. Jako niezależna spółka należąca do Demag AG odpowiada ona za produkcję i sprzedaż małych wciągników. Jednak konstrukcja wciągników elektrycznych i podwójnych wciągarek pozostaje w Demag AG. Tym samym przez dziesięciolecia w zakładzie w Wetter będą istnieć dwaj różni pracodawcy.

1940

Hans Reuter zastępuje swojego ojca Wolfganga i zostaje dyrektorem generalnym firmy Demag. Od lat 20. XX wieku Reuter pracuje w Duisburgu, gdzie najpierw jest odpowiedzialny za eksport, a potem za pion metalurgiczny i finansowy. W czasie wojny Hans Reuter jest mocno zaangażowany w gospodarkę wojenną państwa nazistowskiego jako „szef ds. uzbrojenia”.

1940

W zakładzie Wetter na zlecenie Wehrmachtu Demag produkuje seryjnie lokomotywy spalinowe. Początki produkcji prawdopodobnie sięgają 1936 roku, a lokomotywy pozostają częścią programu produkcyjnego nawet po wojnie (zdjęcie). Demag produkuje w Wetter również pojazdy wojskowe i silniki dla Wehrmachtu.

1940 - 1945

Aby utrzymać produkcję w czasie II wojny światowej, Demag coraz częściej korzysta z pracy robotników przymusowych, wśród których są jeńcy wojenni i robotnicy przymusowi z terenów okupowanych. W samych tylko głównych zakładach w Wetter, Duisburgu i Benrath liczba robotników przymusowych wzrosła do 1944 roku do ponad 3600 osób. W Oberwengern po drugiej stronie Zagłębia Ruhry fabryka Wetter buduje własny duży obóz dla robotników przymusowych.(Zdjęcie: plan budowlany - Archiwum Miejskie Wetter)

1943

Skutki wojny są odczuwalne także w Niemczech. Naloty bombowe ograniczają pracę we wszystkich zakładach. Centrala Demag w Duisburgu zostaje wielokrotnie poważnie zbombardowana. W Wetter powódź spowodowana zniszczeniem zapory Möhne (zdjęcie) wstrzymuje na kilka tygodni produkcję wciągników elektrycznych.

1945

Po zakończeniu wojny fabryki Demag w Wetter, Duisburgu i Benrath znajdują się na terenie brytyjskiej strefy okupacyjnej. We wszystkich zakładach szybko następuje wznowienie produkcji. Alianci wykorzystują know-how oraz maszyny Demag do prac naprawczych. W Wetter Brytyjczycy konfiskują część fabryki i urządzają w niej zakład napraw REME (zdjęcie).

1947

Hans Reuter ponownie powraca do kierownictwa Demag AG jako dyrektor generalny. W latach 1945/1946 Brytyjczycy internowali go wraz z jeszcze innymi przemysłowcami z Zagłębia Rury na wiele miesięcy, a po zakończeniu procesu denazyfikacji ponownie przejął on kierownictwo koncernu. Hans Reuter zasłużył się dla odbudowy firmy Demag i w 1954 roku został odznaczony Federalnym Krzyżem Zasługi.

1948

Alianci wywożą 238 maszyn z trzech głównych zakładów Demag w Wetter, Duisburgu i Benrath. Tego typu demontaż wzbudza na początku sporą nerwowość w zakładach, lecz ostatecznie okazuje się łatwy do zaakceptowania. Utracone maszyny wkrótce udaje się zastąpić dzięki pomocy kredytów z amerykańskiego planu Marshalla, co powoduje znaczne unowocześnienie produkcji.(zdjęcie: archiwum krajowe NRW)

1950

W młodej Republice Federalnej ponownie rośnie szybko eksport. Demag odnosi sukcesy na całym świecie dzięki produkcji suwnic i wciągników, ale także dzięki budowie zakładów metalurgicznych i walcowni. Szczególnie spektakularne są wielkie projekty w Egipcie, Indiach i Norwegii, gdzie niemiecki koncern buduje największy zakład załadunku rudy w Europie (zdjęcie). Firma Demag Zug działa również na arenie międzynarodowej i zakłada pierwszą zagraniczną firmę we Włoszech.

1953

Demag wprowadza na rynek swój pierwszy wciągnik łańcuchowy. „Mały Demag” jest produkowany seryjnie w fabryce w Wetter. Wykorzystuje łańcuch rolkowy i jest dostępny w trzech wariantach tj. dla obciążeń do 125, do 250 i do 500 kilogramów. Zarówno rzemieślnicy jak i sprzedawcy są zachwyceni. Dzięki wciągnikowi łańcuchowemu Demag otwiera nowe rynki zbytu, także w sektorze małych przedsiębiorstw.

1953

Demag rozpoczyna produkcję żurawi samojezdnych w zakładzie w Wetter. Te solidne urządzenia wyposażone w wysięgnik i silnik mogą być również używane na trudnym podłożu. Popyt jest duży, również poza granicami kraju. Zaledwie rok po rozpoczęciu produkcji Demag dostarcza do Wielkiej Brytanii żurawie samojezdne o wartości około czterech milionów marek.

1954

Pierwszy występ orkiestry zakładowej Wetter. Około dwudziestu muzyków tworzy program muzyczny przy okazji uroczystości i koncertuje – często wspólnie z chórem, który również tworzą pracownicy. Projekty muzyczne w różnych zakładach wzmacniają poczucie wspólnoty w Grupie.

1956

W Otto-Oehme-Saal (zdjęcie) pracownicy zakładu Wetter jadają smacznie i niedrogo oraz spotykają się na koncertach i uroczystościach. Sala jest częścią nowego budynku administracyjnego, który Demag otwiera w Wetter. Grupa promuje wspólne działania, a pracownicy również mają swój udział w sukcesie firmy dzięki premiom lojalnościowym i akcjom pracowniczym.

1957

W Toronto w Kanadzie Demag zakłada spółkę Fördertechnik, pierwszą zagraniczną firmę na kontynencie północnoamerykańskim. Początkowo jest ona odpowiedzialna za sprzedaż suwnic i wciągników, natomiast później zostaje rozbudowana do zakładu produkcyjnego. Również w innych częściach świata Fördertechnik wznosi fabryki i zakłada spółki. Klienci mogą dowiedzieć się więcej o programie Demag na najważniejszych międzynarodowych targach branżowych (zdjęcie: Hanower).

1959

Na rynku pojawia się elektryczny wciągnik linowy model P. Nowy wciągnik firmy Demag jest przeznaczony do obciążeń wynoszących do 32 ton i może być indywidualnie dostosowany (zdjęcie: przemysł papierniczy). Napęd, przekładnia, napęd linowy, silnik elektryczny i hamulec są konstrukcyjnie połączone zgodnie z zasadą przesuwnego wirnika.

1961

Wielki sukces wciągników łańcuchowych Demag wymaga zwiększenia mocy produkcyjnych. W Bad Bergzabern w Nadrenii-Palatynacie Demag Fördertechnik buduje fabrykę, w której produkowane są wyłącznie wciągniki łańcuchowe. Nowy zakład rośnie bardzo szybko, ponieważ małe wciągniki stają się najbardziej poszukiwanym produktem seryjnym koncernu.

1962

Na zlecenie wydawnictwa Bertelsmann Demag buduje pierwszy automatyczny magazyn wysokiego składowania w Niemczech. Ma on wysokość dwudziestu metrów i jest w stanie pomieścić siedem milionów książek - przełomowe osiągnięcie. Pojawiają się kolejne zlecenia, tak więc „technologia dystrybucji“ szybko staje się ważnym filarem obsługi ładunków w zakładzie w Wetter.

1962

Firmę Demag Fördertechnik nabywa Motorenhersteller Conz z Hamburga, w której już od 1927 roku ma udziały. Firma Conz w kolejnych latach zostaje rozbudowana o nową dużą fabrykę silników do wciągników elektrycznych. Są tutaj produkowane silniki z hamulcem zgodnie z zasadą wirnika stożkowego (zdjęcie), podczas gdy produkcja silników w zakładzie w Wetter zostaje całkowicie wstrzymana.

1963

Firma Demag wprowadza na rynek nowy wciągnik łańcuchowy PK, znany jako „Junior”. Dostępny jest on w czterech wariantach udźwigu aż do 1000 kg. Jako silnik napędowy zastosowano silnik z hamulcem z przesuwnym wirnikiem, a jako elementu nośnego użyto bardzo wytrzymałego, okrągłego łańcucha ogniwowego. W razie potrzeby wciągnik łańcuchowy można wyposażyć w prędkość zwolnioną i przekształcić w wózek ze sterowaniem ręcznym lub elektrycznym. Do czasu jego wycofania z produkcji zostanie sprzedanych ponad milion egzemplarzy wciągnika łańcuchowego PK.

1963

Dział reklamy firmy Demag Zug angażuje do współpracy Vicco von Bülow. Ten rysownik, znany pod pseudonimem artystycznym Loriot, tworzy dla Fördertechnik w Wetter serię ilustrowanych reklam, które w humorystyczny sposób podejmują tematykę podnoszenia, przesuwania i transportu.

1965

Wciągnik łańcuchowy PK „Junior” jest podstawą innowacyjnego zespołu modułowego lekkich suwnic KBK firmy Demag. Wciągnik łańcuchowy i modułowy system lekkich suwnic tworzą razem „Junior System”, który odnosi wielki sukces. Oznacza to, że lekkie suwnice i tory podwieszane, żurawie ścienne i słupowe żurawie obrotowe oraz suwnice bramowe można konstruować ze standardowych komponentów (zdjęcie).

1967

Otto Blank (zdjęcie) pozostaje odpowiedzialny w zarządzie Demag AG za obszar technologii podnoszenia ładunków i konsekwentnie wspiera internacjonalizację działu, nawet gdy na czele koncernu staje nowy dyrektor generalny. Wolfgang Reuter, jedyny syn Hansa Reutera, jest trzecim pokoleniem zarządzającym Demag AG od 1967 roku, po swoim ojcu Hansie Reuterze i dziadku Wolfgangu Reuterze, założycielu Deutsche Maschinenfabrik.

1969

Wolfgang Reuter zrestrukturyzował Demag zgodnie z zasadą podziału na oddziały. Firma zajmująca się rozwojem i sprzedażą Demag Zug zostaje rozwiązana i połączona z innymi obszarami technologii przenośników, tworząc Fördertechnik Demag z siedzibą w Wetter. Nowy oddział obejmuje teraz także fabrykę chwytaków w Duisburgu-Hamborn. Natomiast budowa żurawi samojezdnych zostaje przeniesiona z Wetter do działu maszyn budowlanych w Benrath.

1972

Firma Demag Fördertechnik otwiera nowy zakład produkcji silników w Uslar. W nowej lokalizacji w Dolnej Saksonii firma wkrótce buduje mniejsze i średniej wielkości silniki z hamulcem w oparciu o opatentowaną zasadę stożkowego hamulca wirnika. Z drugiej strony, większe silniki będą nadal produkowane w dawnej fabryce Conz w Hamburgu.

1973

Grupa spółek Mannesmann po raz pierwszy jest właścicielem większości kapitału zakładowego Demag i w kolejnych latach przejmuje firmę w całości. W ramach Mannesmanna firma Demag uzyskuje nowe powierzchnie produkcyjne i bardziej zwarte struktury. Wraz z przejęciem Mannesmann wyrasta na jedną z największych firm w branży budowy maszyn na świecie.

1973

W Hagen-Vorhalle niedaleko Wetter rusza testowa trasa innowacyjnego środka transportu. „Cabinentaxi” (taksówka kabinowa) to kolejka gondolowa, którą firma Demag opracowała wspólnie z firmą partnerską na zlecenie rządu federalnego. Kabiny jeżdżą w pełni automatycznie i niezależnie od siebie - nad i pod szyną (zdjęcie).

1974

Firma Demag Fördertechnik otwiera w Brazylii swój własny zakład produkcyjny. Spółka joint venture Movicarga w pobliżu São Paulo produkuje wciągniki łańcuchowe i linowe, a także systemy suwnic pomostowych i podwieszonych, szybko stając się wiodącym dostawcą w Ameryce Południowej. W 1979 roku brazylijscy partnerzy wycofali się i Movicarga przeszedł w niemieckie ręce jako Mannesmann Demag Movicarga.

1975

Demag Fördertechnik otrzymuje nowy budynek administracyjny w Wetter/Ruhr. Nowoczesna siedziba znajduje się na wzgórzu nad miejscowością i jest połączona z zakładem w dolinie transportem wahadłowym. Budynek jest w pełni klimatyzowany i zapewnia pracownikom nowoczesne środowisko pracy dzięki zaawansowanej technologii i biurom na planie otwartym.

1975

Demag dodaje do swojej oferty Manulift. Przy użyciu tego wciągnika można przesuwać ładunki szybko i bezpiecznie, używając tylko jednej ręki. Manulift opiera się na jednostce podnoszącej wciągnika łańcuchowego PK, uzupełnionej o uniwersalne urządzenie sterujące, które można obsługiwać obiema rękami.

1976

W ramach Demag Fördertechnik powstaje dział technologii dystrybucji, z którym zintegrowana jest również założona w 1970 roku firma Demag Systemtechnik. W swoich lokalizacjach w Wetter, Mannheim i Offenbach nowy oddział z wielkim sukcesem opracowuje przenośniki rolkowe i magazyny wysokiego składowania (zdjęcie.: IBM Mediolan).

1976

Demag Fördertechnik uruchamia własną dużą fabrykę w amerykańskim stanie Ohio (zdjęcie). Aby lepiej obsługiwać rynek północnoamerykański rozszerzane są również zdolności produkcyjne w Kanadzie. Ponadto Demag Fördertechnik otwiera nowe zakłady produkcyjne w Hiszpanii, Wielkiej Brytanii i Szwecji. W 1976 r. oddział liczył łącznie 11 spółek zagranicznych.

1979

Dzięki kasecie sterowniczej DST firma Demag wprowadza na rynek prawdziwie „wszechstronne urządzenie”. Przy użyciu DST można sterować suwnicami oraz wciągnikami lub maszynami. Dzięki ergonomicznej konstrukcji dobrze leży w dłoni i można ją wygodnie i bezpiecznie obsługiwać nawet przez długi czas. Kaseta ta jest dostępna w różnych rozmiarach.

1980

W Wetter otrzymano spektakularne, wielomilionowe zamówienie: Dla fabryki samolotów, którą Związek Radziecki buduje w Uljanowsku, Demag Fördertechnik dostarcza kompletny system suwnic podwieszanych, który może przemieszczać ładunki do 40 ton, a także przesuwane mosty i linie rozgałęzione. W tym samym roku Demag AG zmienia nazwę na Mannesmann Demag AG.

1980

Firma Mannesmann Demag Fördertechnik przedstawia system zestawu kołowego RS. Dzięki obudowie z blachy stalowej jest on zoptymalizowany pod kątem obciążeń udarowych oraz zastosowań w wysokich temperaturach. Różne konstrukcje kół i opcje montażu sprawiają, że system zestawu kołowego ma uniwersalne zastosowanie. Po dziś dzień sprawdza się on jako „rozwiązanie do wymagających zastosowań”.

1985

Na targach w Hanowerze Demag przedstawia wciągnik DH, innowacyjnego następcę wciągnika elektrycznego P. DH ma mocną konstrukcję i drugi hamulec, nowy ciąg linowy ze zintegrowanym układem elektrycznym w postaci nawrotnego obwodu stycznika oraz miernika obciążenia, a także jest uniwersalny w montażu.

1986

Firma Mannesmann Demag Fördertechnik (MDF) przejmuje w Azji połowę udziałów w Mechanical Handling Engineering (MHE). Przedsiębiorstwo konstruujące suwnice ma swoją siedzibę w Singapurze i własne fabryki w Singapurze, Malezji, Indonezji, Tajlandii i na Filipinach. Odnosząca sukcesy spółka joint venture, która istnieje po dziś dzień, od 1993 roku działa pod nazwą MHE-Demag.

1988

Punkt zwrotny w historii przemysłu: Firma Demag produkuje swój milionowy egzemplarz wciągnika łańcuchowego typu PK. Wciągnik łańcuchowy, zaprezentowany w 1963 roku jako „Junior”, sprawdza się od dziesięcioleci w bardzo różnych zastosowaniach i staje się klasykiem w dziedzinie małych wciągników. Już cztery lata wcześniej można było spojrzeć wstecz na milion małych wciągników (wciągniki łańcuchowe itp.).

1990

Zostaje zaprezentowany wciągnik łańcuchowy DK, który zastępuje odnoszący sukcesy na całym świecie poprzedni model PK. Najważniejsze: liczne opcje do zastosowań związanych z podnoszeniem i wózkami sprawiają, że DK jest uniwersalnym wciągnikiem do prawie wszystkich zastosowań.

1990

Po upadku muru berlińskiego Mannesmann Demag Fördertechnik przejmuje część produkcji byłego wschodnioniemieckiego producenta suwnic Takraf. Powstaje spółka joint venture Mannesmann Demag Takraf mająca na celu kontynuację produkcji w zakładzie wytwarzającym urządzenia podnoszące w Luisenthal w Turyngii. W rezultacie firma Demag przez lata skoncentrowała całą produkcję standardowych suwnic pomostowych w nowym zakładzie w Luisenthal.

1991

Firma Mannesmann Demag Fördertechnik nabywa północnoamerykańskie przedsiębiorstwo Rapistan w Michigan. Zatrudniający około tysiąca pracowników Rapistan jest liderem na rynku technologii przenośników rolkowych dla przemysłu spożywczego oraz napojów. Integrując Rapistan i mniejszą firmę Buschman Company, Demag dokonuje przełomu na amerykańskim rynku przenośników rolkowych.

1992

Mannesmann wyodrębnia Fördertechnik z grupy Mannesmann Demag AG i zakłada Mannesmann Demag Fördertechnik AG. Nowa spółka zatrudnia około 11 000 pracowników, z czego jedną trzecią za granicą. Firma jest podzielona na oddziały techniki suwnicowej i przeładunkowej, technologii systemowej i komponentów. Spółka jest kierowana przez Prof. Dr. Inż. Rüdigera Franke.

1997

Mannesman Demag Fördertechnik AG zmienia nazwę na Mannesmann Dematic AG. Nowa nazwa nie tylko odzwierciedla międzynarodową orientację, ale jest również umotywowana wielkimi sukcesami i nowymi osiągnięciami w dziedzinie automatyzacji i techniki systemowej. Mannesmann Dematic jest liderem w automatyce pocztowej.

1997

Dematic dokonuje publicznej prezentacji swojej oferty motoreduktorów. Dzięki dostępnemu już modułowemu systemowi silników, przekładni, motoreduktorów i systemów kół, który jest teraz dostępny, wymagania klientów mogą być realizowane na miarę ich potrzeb. Z tych precyzyjnie dopasowanych komponentów można tworzyć kompletne jednostki napędowe.

1998

MHE Demag uczestniczy w budowie najwyższego budynku na świecie - Petronas Towers w Kuala Lumpur. Dostarcza 13 jednostek utrzymania budynku na plac budowy bliźniaczych wież na wysokości ponad 400 metrów. Po dziś dzień MHE Demag prowadzi w Petronas Towers zaplecze serwisowe do prac konserwacyjnych.

1999

System zestawu kołowego Demag DRS dla kopuły Reichstagu

Także Demag miał swój udział w ponownym otwarciu berlińskiego Reichstagu jako siedziby niemieckiego parlamentu. W szklanej kopule budynku zamontowano lustrzany element, dzięki któremu rozproszone światło dzienne odbija się do położonej 10 m niżej sali plenarnej. System zestawu kołowego RS zapewnia ruch i precyzyjne ustawienie elementu odbijającego światło.

2000

Ostatni wspólny występ: Mannesmann Dematic prezentuje w całości swoje portfolio na Targach Przemysłowych w Hanowerze w 2000 roku, tuż obok macierzystej firmy Mannesmann, której dział przemysłowy działa już pod nazwą Atecs.

2000

Brytyjski operator komórkowy Vodafone przejmuje Grupę Mannesmann po spektakularnej bitwie licytacyjnej. Przyszłość Mannesmann Dematic i jej marki Demag jest niepewna, ponieważ Vodafone interesuje się wyłącznie komunikacją mobilną Mannesmann. Plany wejścia na giełdę jako osobna grupa pod nazwą Atecs kończą się niepowodzeniem.

2000

Uruchomienie centrum dystrybucyjnego w lokalizacji Wetter to duży krok w kierunku bliskiego kontaktu z klientem. Do przechowywania części zamiennych i elementów suwnicowych dostępnych jest ponad 5000 miejsc paletowych i prawie 20 000 kontenerów magazynowych. W hali dużych części są przygotowywane do wysyłki na cały świat m.in. wciągniki linowe. Obecnie w sumie 13 000 części zamiennych może zostać wysłanych do klientów w ciągu 24 godzin.

2001

Firma Vodafone rozbija Grupę Mannesmann i sprzedaje części budowy maszyn firmie Siemens. Technologia przenośników połączona w Mannesmann Dematic zostaje podzielona. Podczas gdy do nowego Siemens Dematic jest wprowadzana technologia dystrybucji z magazynami wysokiego składowania i przenośnikami rolkowymi, oddział suwnic i wciągników działa jako Demag Cranes and Components GmbH i zostaje sprzedany amerykańskiemu inwestorowi finansowemu Kohlberg Kravis Roberts & Co (KKR) w 2002 roku.

2003

Amerykańska spółka holdingowa KKR zamyka fabrykę wciągników łańcuchowych Demag w Bad Bergzabern i przenosi produkcję do Wetter. W zamian Wetter w całości przekazuje budowę suwnic procesowych firmie w miejscowości Slany w Czechach. Demag Cranes & Components inwestuje tam kilka milionów euro w nowoczesną fabrykę suwnic (zdjęcie).

2003

Demag Cranes & Components wprowadza na rynek nowy elektryczny wciągnik linowy DR. W przeciwieństwie do swoich poprzedników, DR nie jest przeznaczony do uniwersalnego zastosowania, ale jest celowo dostosowany do użytku w suwnicach i jest dostępny w połączeniu z wózkiem jednoszynowym. Ponadto jako pierwszy wciągnik linowy na świecie jest wyposażony w przyszłościowe sterowanie elektroniczne.

2004

Demag Cranes & Components przedstawia w Wetter nowy wciągnik łańcuchowy DC. Jest to solidny mały wciągnik, który jest elastyczny w użytkowaniu i łatwy w montażu. DC jest masowo produkowany w Wetter/Ruhr i sprawdził się w wielu różnych środowiskach pracy.

2006

Amerykański właściciel KKR wprowadza na giełdę Demag Cranes & Components wraz z producentem żurawi Gottwald z Düsseldorfu. W nowej firmie o nazwie Demag Cranes AG spotykają się dwie światowe marki: Demag z suwnicami przemysłowymi, wciągnikami i serwisem oraz Gottwald, wiodący dostawca z obszaru logistyki portowej. Wstępna oferta publiczna (IPO) zostaje zwieńczona sukcesem i Demag Cranes staje się odrębną spółką akcyjną.

2009

Demag wyposaża magazyn wysyłkowy rolek papieru w Corlu w Turcji w siedem zautomatyzowanych suwnic procesowych. Dzięki pojemności magazynowej wynoszącej ponad 70 000 ton papieru jest to największy nowo wybudowany magazyn wysyłkowy na świecie. Zakres dostawy, który Demag realizuje wspólnie ze swoim wieloletnim przedstawicielem Genelem Makiną, obejmuje pełne zarządzanie magazynem oraz kontrolę systemu transportu rolek.

2010

Zakład Wetter otrzymuje nagrodę Industrial Excellence Award jako „Najlepsza fabryka 2010”, po wcześniejszej modernizacji produkcji przy dużych nakładach inwestycyjnych i dużym zaangażowaniu pracowników. Nowa organizacja pracy obejmuje również „produkcję wyspową”, w której kilka etapów roboczych jest wykonywanych elastycznie jeden po drugim.

2010

Zakład w Wetter zaprasza pracowników, rodziny, klientów i osoby zainteresowane na „dzień otwarty”. Tysiące zwiedzających przybywa, aby zajrzeć za bramę fabryki i poznać procesy produkcji.

2011

Demag staje się firmą amerykańską, gdy północnoamerykański koncern w branży produkcji suwnic Terex nabywa pakiet większościowy udziałów w Demag Cranes AG. W wyniku integracji firm Demag i Gottwald powstaje nowy oddział Terex tj. Terex Material Handling & Port Solutions (MHPS). Znana na całym świecie w sektorze suwnic przemysłowych marka Demag zostaje utrzymana i od teraz uzupełniona o markę Terex.

2012

Demag wprowadza do swojej oferty nowy model wciągnika łańcuchowego do zadań specjalnych. Poczwórny wciągnik łańcuchowy Demag LDC-Q z czterema szczelinami łańcuchowymi znajduje zastosowanie wszędzie tam, gdzie do podnoszenia i przesuwania wymagane są cztery punkty mocowania (zdjęcie: przemysł spożywczy).

2013

Wraz z uruchomieniem w pełni zautomatyzowanej suwnicy procesowej Demag rozpoczyna nowy rozdział w zintegrowanej obsłudze podwieszanego transportu materiałów. System suwnic w Zhengzhou w Chinach (prowincja Henan) zasila sześć systemów cięcia plazmowego CNC i stanowi projekt pilotażowy automatyzacji procesów przy obróbce blach, a także w łańcuchu procesowym transportu podwieszanego konstrukcji spawanych.

2014

W zakładzie w Wetter zostaje zaprezentowana nowa suwnica Demag Typu V. Ze względu na konstrukcję w kształcie litery V jest znacznie lżejsza niż konwencjonalne suwnice mostowe. Stożkowe połączenia membranowe poprawiają również ruchy wibracyjne. Nowy model suwnicy zostaje opatentowany i jest wielokrotnie nagradzany.

2015

Nowe rozwiązanie firmy z Wetter umożliwia zdalną diagnostykę w czasie rzeczywistym. Dzięki Demag StatusControl suwnice mogą być stale monitorowane z dowolnego miejsca. System rejestruje i dokumentuje wszystkie istotne dane suwnicy w tym stan naładowania akumulatorów, przesyłając informacje na tablet lub smartfon. Umożliwia to wygodne, bezpieczne i wydajne zarządzanie systemami dźwignicowymi nawet zdalnie.

2015

Jeden wciągnik linowy Dwa projekty. Wiele możliwości. W ramach trzydniowego eventu dla klientów i prasy branżowej Demag prezentuje nowy wciągnik modułowy. Wciągnik linowy DMR (Demag Modular Rope Hoist) można precyzyjnie zoptymalizować pod kątem szerokiego zakresu indywidualnych zastosowań. Kolejną unikalną cechą jest elastyczna konfiguracja wciągnika linowego, która umożliwia zaprojektowanie wciągnika linowego jako wciągnika w układzie C położenia silnika lub z położeniem silnika na przedłużeniu osi bębna linowego.

2015

Na rynek wchodzi sterownik radiowy DRC D3 jako standardowy sterownik dla uniwersalnych suwnic Demag i imponuje pod każdym względem. Nadajniki ręczne mają szczególnie długą żywotność baterii i umożliwiają nieprzerwaną pracę aż do pięciu dni. Możliwe jest również jednoczesne podłączenie aż do trzech nadajników w suwnicy jednocześnie i przełączanie ich jednym przyciskiem.

2016

Demag prezentuje klientom z całego świata nowe produkty i rozwiązania, jakie powstają w fabryce w Wetter. Pierwsze „Demag Discovery Days” przyciągają swoim ciekawym, dwudniowym programem gości z blisko 40 różnych krajów z całego świata.

2016

Demag podpisuje największe w swojej historii zlecenie serwisowe. Od tego czasu technicy serwisowi Demag są odpowiedzialni za konserwację i naprawy systemów suwnicowych w czterech niemieckich fabrykach koncernu Daimler. Zakres zlecenia to ponad 10 000 suwnic przemysłowych o udźwigu do 63 ton oraz ponad 23 000 suwnic i wciągników.

2017

Konecranes, fiński producent suwnic przejmuje od firmy Terex dział Material Handling and Port Solutions z markami Demag i Gottwald. Dzięki temu Konecranes zostaje największym światowym producentem suwnic przemysłowych. Demag ponownie staje się europejski i po raz pierwszy ma właściciela równego pod względem umiejętności inżynieryjnych, wiedzy o produktach i znajomości rynku. To sprawia, że Konecranes i Demag, który obecnie znów nosi nazwę Demag Cranes & Components są idealnymi partnerami.

2017

Oprogramowanie związane z bezpieczeństwem „Demag Advanced Safety Solution” (D.A.S.S.) opracowane przez firmę Demag i koncepcja bezpieczeństwa, na której się opiera, są certyfikowane przez Zrzeszenie Ubezpieczeń Wzajemnych Pracodawców Przemysłu. To oprogramowanie, które uzyskało pozytywny wynika badania przed dopuszczeniem do użytku, inicjuje bezpieczne wyłączenie systemów suwnicowych w przypadku jakichkolwiek możliwych nieprawidłowości w osiach suwnicowych.